Kluby PKO Ekstraklasy walczą o życie i nie można wykluczyć, że dla wielu z nich ta walka zakończy się niepowodzeniem. Cezary Kulesza, właściciel Jagiellonii Białystok, ale też poważny kandydat do stanowiska prezesa PZPN, oczekuje w tej chwili pomocy od związku, ale też poświęcenia ze strony piłkarzy. Jego zdaniem to od graczy zależy dziś najwięcej. Cezary Kulesza, właściciel Jagiellonii: Dziś nie możemy nic powiedzieć na temat przyszłości, ponieważ nie wiemy, jak długo potrwa ta sytuacja. Jestem przygotowany na to, że w tym sezonie meczu już nie zagramy. Oczywiście coś się może zmienić, może nagle liczba zakażonych zacznie się zmniejszać, ale dziś nic na to nie wskazuje, na razie jesteśmy raczej w fazie wzrostowej zachorowań.  Solidarność nas wszystkich: od akcjonariuszy, przez zawodników, po wszystkich pracowników i kibiców. To czas wielkich wyzwań, teraz wszyscy musimy być odpowiedzialni i stosować się do nałożonych przez polski rząd ograniczeń, byśmy jak najszybciej mogli wrócić do normalnego życia. Nie wiemy, ile nam to zajmie, ale kiedy będziemy mogli już spotkać się na meczu ligowym, będziemy funkcjonować w innych warunkach. Wszyscy wspólnie musimy wychodzić z kryzysu.Koszty wynagrodzeń zawodników, to około 60% kosztów klubu. Podobnie u ojca w Toruniu. Czas by realia rzeczywistości, twardej rzeczywistości zrozumieć. Priorytet dziś, to życie. Żebractwo to 

Priorytetem jest dla mnie utrzymanie klubu. Żebyśmy mogli wyjść z tej sytuacji, potrzebuję wsparcia przede wszystkim zawodników. Koszty ich wynagrodzeń to około 60 procent kosztów klubu. Najważniejsze by oni zrozumieli, że jeśli dziś nie zejdą z umów, to za kilka miesięcy nie będą mieli pracy. Oni to muszą zrozumieć, zacisnąć pasa, współpracować. Ile powinni zejść? Liczy się każdy procent. Rozmawiałem na ten temat z kapitanem drużyny, Tarasem Romańczukiem. Teraz czekam na odpowiedź. Minęło kilka dni, zawodnicy wciąż się nie odezwali.Konieczne jest UREALNIENIE wybujałych zarobków piłkarzy na  usługi wuko Warszawa   cały świecie. Jednak musieliby to zrobić wszyscy solidarnie i jednocześnie. Ale jeśli bogate kluby się do tego nie włączą to tym bardziej nasili się szukanie pracy TAM GDZIE WIĘCEJ DAJĄ i ciąg dalszy drenażu rynku biednych (np. Polski).